بررسی ماهیت و اوضاع و احوال شکل گیری قوانین کار و در مفهوم خاص آن ،قانون جدید کار ایران،بستری است که مقاله حاضر ،به عنوان پیش زمینه ورود به بحث از انتقادات وارد شده به این قانون ،بدان می پردازد ؛ و در این راستا،مباحثی از جمله ماهیت رابطه کارگر و کارفرما،دیدگاههای موجود در این زمینه و شرایط تصویب قانون کار در ایران،و اصولی مانند تأکید قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر اقامة قسط،رعایت استانداردهای بین المللی ، تغییر ماهیت رابطة کارگر و کارفرما پس از انقلاب صنعتی و مساوی نبودن طرفین این رابطه در مناسبات قدرت را مورد توجه قرار میدهد. بررسی موازین حاکم بر اخراج کارگر نیز ،ملاحظة تحولات بین المللی در این زمینه وراه حل های ارائه شده در قوانین پیشین انجام می پذیرد ؛ و ضمن پذیرفته تلقی شدن اصل ((ممنوعیت اخراج جز در موارد ارائه دلیل موجه ))،بخش مهمی از محدودیت های مورد انتقاد در این قانون ، مربوط به مواردی قلمداد می شود که قانون گذار بدان توجه نکرده است .
)