اراده نیک و خیر یکی از مفاهیم کلیدی در فلسفه اخلاق کانت می باشد که یک اخلاق وظیفه گرایانه است . این مقاله ابتدا به جایگاه این فلسفه اخلاق در میان دیگر مکاتب اخلاقی و سپس به معنای اراده خیر از دیدگاه کانت پرداخته است . کانت اعتقاد دارد که فقط اراده خیر ، بدون قید و شرط خیر است و خیرهای دیگر نظیر ثروت،شجاعت،علم و ... خیرهای مشروط اند که اگر اراده بد آنها را به کار بگیرد ، بد می شوند.
از آن جا که اراده خیر بدون قید و شرط خیر است کانت آن را برترین خیر میداند و اضافه می کند که چون خیریت اراده خیر به دلیل نتیجه و آثار یا شایستگی آن ، برای نیل به غایتی مطلوب نیست . بلکه خیریت آن فی نفسه است . وی هم چنین از راه بررسی و کارکرد عقل در عمل نیز خیریت مطلق اراده خیر را اثبات می کند.
در ادامه با اشاره به معانی اراده و خیر از دیدگاه کانت به نقد و بررسی این نظریه پرداخته ایم که : مفهوم خیر از قانون اخلاقی اخذ می شود نه در عکس ، و نیز با عقل است که خیر و شر را تشخیص می دهیم نه با احساس لذت و الم که امری شخصی است .
)