تکیه منشور سازمان ملل متحد بر ایمان به "حقوق اساسی بشر، حیثیت و
ارزش شخصیت انسانی، تساوی حقوق مرد و زن و نیز بین ملت ها اعم از
کوچک و بزرگ، ایجاد شرایط لأزم برای حفظ عدالت، احترام به الزامات
ناشی از عهدنامه ها و سایر مناج حقوق بین المللی وکمک به ترقی اجتماعی و
شرایط زندگی بهتر با آزادی بیش تر" مبین آن است که جوامع انسانی بدون توجه
به تفاوت های آن ها و در هر شرایطی اعم ازصلح یا جنگ باید از حقوق و
آزادی های اساسی برخوردار بوده و عدالت نیز در مورد آن ها رعایت گردد. اما
احترام به این حقوق در مورد ملت فلسطین نادیده گرفته شده و مدت زمان
زیادی است که حقوق اساسی و انسانی آن ها با شدت به طرق مختلف نقض
می گردد. با توجه به نقض هدف مند و سیستماتیک مقررات حقوق بین الملل و
به خصوص حقوق بشر و حقوق بشردوستانه در اراضی اشغالی، ضروری است
مشروعیت اقدامات اسرائیل در زمان اشغال و پس از آن مورد بررسی قرار
کیرد. در این نوشتار ابعاد حقوتی نقض قواعد حقوق بشر و حقوق بشردوستانه
بین المللی در سرزمین فلسطین با توجه به تصمیمات و عملکرد سازمان ملل
متحد مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.